Την Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου 2009 απεβίωσε ο γνωστός τυπογράφος, δημοσιογράφος, αγωνιστής για τα εθνικά θέματα και επίτημος πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπνδίας Αυστραλίας, Πέτρος Πετράνης σε ηλικία 80 ετών.
Ο Πέτρος Πετράνης γεννήθηκε στην Κοσσοβίτσα της Βορείου Ηπείρου το 1929. Δραπέτευσε στην ελεύθερη Ελλάδα μαζί με τις αδελφές του το 1946, μετά από την δολοφονία των γονιών του. Στα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκε, υπηρέτησε ως διερμηνέας της Αλβανικής γλώσσας στη 1501 Μονάδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ως τυπογράφος στην «Ηπειρωτική Εστία,» «Εθνικός Αγών» και «Ηπειρωτικός Αγών» και ως μηχανοτεχνίτης στο Εργοτάξιο Υδροηλεκτρικών Έργων Λούρου.
Το 1956 μετανάστευσε στην Μελβούρνη και το 1957 παντρεύτηκε την Λουκία Πήτα. Το ζευγάρι θα αποκτήσει δύο παιδιά, την Τάνια και τον Πάρι, καθώς και τέσσερα εγγόνια.. Ο Πέτρος Πετράνης γρήγορα εξελίχθηκε ως παράγοντας της ελληνικής παροικίας και των γραμμάτων στην Μελβούρνη. Το 1959 ίδρυσε το τυπογραφείο Petranis Press, το οποίο έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς συμπαροίκους την ευκαιρία να μάθουν την τέχνη της λινοτυπικής, ώστε να ικανοποιηθεί η ζήτηση για λινοτύπες στην ελληνική γλώσσα, που σπάνιζαν την εποχή εκείνη. Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι προσφέρθηκε όποτε του το ζητήθηκε να επισκευάσει τα πιεστήρια του «Νέου Κόσμου.» Θα συνεχίσει την τυπογραφική του δραστηριότητα στη συνέχεια με το τυπογραφείο Pan Print, το οποίο λειτούργησε από το 1977 ως το 1999, τυπώνοντας στα Ελληνικά, Ιταλικά και Αγγλικά, και στο οποίο τυπώθηκε εντυπωσιακός αριθμός έργων συμπαροίκων λογοτεχνών, καθώς και τευχών του λογοτεχνικού περιοδικού «Αντίποδες» του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου. Επίσης εξέδωσε τις εφημερίδες «Αθλητική Ηχώ» και «΄Ηπειρος,» η οποία έγινε το μέσο ενημέρωσης του ελληνισμού της Αυστραλίας για τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών και για τον αγώνα που διεξαγόταν για την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε επίσης αρωγός πολλών οικογενειών μεταναστών Ηπειρωτικής αλλά και Αλβανικής καταγωγής, προσφέροντάς τους πολύτιμες υπηρεσίες και συμβουλές κατά την εγκατάστασή τους στη Μελβούρνη. Η δράση του αυτή και το ενδιαφέρον του για τους πρόσφατους μετανάστες από την Βόρειο Ήπειρο θα συνεχιστεί μέχρι και το θάνατό του. Διακρίνονταν για την καλοσύνη του, την λεπτότητα και διακριτικότητα των τρόπων του, αλλά και για την σταθερότητα των απόψεων του και την φλογερή αγάπη για την πατρίδα του. Η δράση του επεκτάθηκε ακόμη και στον ευρύτερο Αυστραλιανό τομέα, αποκτώντας φιλία με τον ιστορικό ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, Άρθουρ Κάλγουελ.
Ως πρωτεργάτης της δημιουργίας θεσμών για την κοινωνική οργάνωση της Ηπειρωτικής πατριάς στη Μελβούρνη, ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε ενεργό μέλος της Ένωσης Βορειοηπειρωτών Μελβούρνης και Βικτώριας, καθώς και πρωτεργάτης της ίδρυσης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και της δικτύωσής της με παρόμοιους φορείς στην Αμερική και στον Καναδά και της Επιτροπής Συμπαράστασης Ελλήνων Βορείου Ηπείρου. Διαμέσου των οργανώσεων αυτών, ο Πέτρος Πετράνης θα αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και θα υπάρξει σθεναρός κριτικός του απολυταρχικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα, φέρνοντας στη δημοσιότητα πολλές από τις σκοτεινές πτυχές της καθημερινής ζωής στην «λαϊκή δημοκρατία» της Αλβανίας. Ως πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας, ο Πέτρος Πετράνης θα διοργανώσει αμέτρητες εκδηλώσεις, εκθέσεις, και εράνους για την ενίσχυση του βορειοηπειρωτικού αγώνος. Δεν θα διστάσει να ζητήσει δημοσίως εξηγήσεις από έλληνες πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη για την πολιτική τους γύρω από το θέμα της Βορείου Ηπείρου και να τους επικρίνει. Το 1994 θα συσπειρώσει την ελληνική παροικία ώστε να αγωνιστεί για την αποφυλάκιση των πέντε ηγετικών στελεχών της βορειοηπειρωτικής οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ. Το 1989 και το 1999 θα τιμηθεί για την προσφορά του στην παροικία, με το βραβείο Hellenic.
Το 2004, ο Πέτρος Πετράνης εκδίδει την μνημειακή του αναφορά στην ιστορία των Ηπειρωτών της Αυστραλίας: «Οι Ηπειρώτες στην Αυστραλία,»με ιδιαίτερη έμφαση στην προπολεμική μετανάστευση των Ηπειρωτών.
Ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε ένας από τους τελευταίους ιδεολόγους, ιδεαλιστές και ανθρωπιστές, οι οποίοι αγωνίστηκαν αφιλοκερδώς για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των συνανθρώπων τους. Στην οικογένεια του, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο Πέτρος Πετράνης γεννήθηκε στην Κοσσοβίτσα της Βορείου Ηπείρου το 1929. Δραπέτευσε στην ελεύθερη Ελλάδα μαζί με τις αδελφές του το 1946, μετά από την δολοφονία των γονιών του. Στα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκε, υπηρέτησε ως διερμηνέας της Αλβανικής γλώσσας στη 1501 Μονάδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ως τυπογράφος στην «Ηπειρωτική Εστία,» «Εθνικός Αγών» και «Ηπειρωτικός Αγών» και ως μηχανοτεχνίτης στο Εργοτάξιο Υδροηλεκτρικών Έργων Λούρου.
Το 1956 μετανάστευσε στην Μελβούρνη και το 1957 παντρεύτηκε την Λουκία Πήτα. Το ζευγάρι θα αποκτήσει δύο παιδιά, την Τάνια και τον Πάρι, καθώς και τέσσερα εγγόνια.. Ο Πέτρος Πετράνης γρήγορα εξελίχθηκε ως παράγοντας της ελληνικής παροικίας και των γραμμάτων στην Μελβούρνη. Το 1959 ίδρυσε το τυπογραφείο Petranis Press, το οποίο έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς συμπαροίκους την ευκαιρία να μάθουν την τέχνη της λινοτυπικής, ώστε να ικανοποιηθεί η ζήτηση για λινοτύπες στην ελληνική γλώσσα, που σπάνιζαν την εποχή εκείνη. Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι προσφέρθηκε όποτε του το ζητήθηκε να επισκευάσει τα πιεστήρια του «Νέου Κόσμου.» Θα συνεχίσει την τυπογραφική του δραστηριότητα στη συνέχεια με το τυπογραφείο Pan Print, το οποίο λειτούργησε από το 1977 ως το 1999, τυπώνοντας στα Ελληνικά, Ιταλικά και Αγγλικά, και στο οποίο τυπώθηκε εντυπωσιακός αριθμός έργων συμπαροίκων λογοτεχνών, καθώς και τευχών του λογοτεχνικού περιοδικού «Αντίποδες» του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου. Επίσης εξέδωσε τις εφημερίδες «Αθλητική Ηχώ» και «΄Ηπειρος,» η οποία έγινε το μέσο ενημέρωσης του ελληνισμού της Αυστραλίας για τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών και για τον αγώνα που διεξαγόταν για την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε επίσης αρωγός πολλών οικογενειών μεταναστών Ηπειρωτικής αλλά και Αλβανικής καταγωγής, προσφέροντάς τους πολύτιμες υπηρεσίες και συμβουλές κατά την εγκατάστασή τους στη Μελβούρνη. Η δράση του αυτή και το ενδιαφέρον του για τους πρόσφατους μετανάστες από την Βόρειο Ήπειρο θα συνεχιστεί μέχρι και το θάνατό του. Διακρίνονταν για την καλοσύνη του, την λεπτότητα και διακριτικότητα των τρόπων του, αλλά και για την σταθερότητα των απόψεων του και την φλογερή αγάπη για την πατρίδα του. Η δράση του επεκτάθηκε ακόμη και στον ευρύτερο Αυστραλιανό τομέα, αποκτώντας φιλία με τον ιστορικό ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, Άρθουρ Κάλγουελ.
Ως πρωτεργάτης της δημιουργίας θεσμών για την κοινωνική οργάνωση της Ηπειρωτικής πατριάς στη Μελβούρνη, ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε ενεργό μέλος της Ένωσης Βορειοηπειρωτών Μελβούρνης και Βικτώριας, καθώς και πρωτεργάτης της ίδρυσης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και της δικτύωσής της με παρόμοιους φορείς στην Αμερική και στον Καναδά και της Επιτροπής Συμπαράστασης Ελλήνων Βορείου Ηπείρου. Διαμέσου των οργανώσεων αυτών, ο Πέτρος Πετράνης θα αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και θα υπάρξει σθεναρός κριτικός του απολυταρχικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα, φέρνοντας στη δημοσιότητα πολλές από τις σκοτεινές πτυχές της καθημερινής ζωής στην «λαϊκή δημοκρατία» της Αλβανίας. Ως πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας, ο Πέτρος Πετράνης θα διοργανώσει αμέτρητες εκδηλώσεις, εκθέσεις, και εράνους για την ενίσχυση του βορειοηπειρωτικού αγώνος. Δεν θα διστάσει να ζητήσει δημοσίως εξηγήσεις από έλληνες πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη για την πολιτική τους γύρω από το θέμα της Βορείου Ηπείρου και να τους επικρίνει. Το 1994 θα συσπειρώσει την ελληνική παροικία ώστε να αγωνιστεί για την αποφυλάκιση των πέντε ηγετικών στελεχών της βορειοηπειρωτικής οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ. Το 1989 και το 1999 θα τιμηθεί για την προσφορά του στην παροικία, με το βραβείο Hellenic.
Το 2004, ο Πέτρος Πετράνης εκδίδει την μνημειακή του αναφορά στην ιστορία των Ηπειρωτών της Αυστραλίας: «Οι Ηπειρώτες στην Αυστραλία,»με ιδιαίτερη έμφαση στην προπολεμική μετανάστευση των Ηπειρωτών.
Ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε ένας από τους τελευταίους ιδεολόγους, ιδεαλιστές και ανθρωπιστές, οι οποίοι αγωνίστηκαν αφιλοκερδώς για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των συνανθρώπων τους. Στην οικογένεια του, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Η ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΑΠΟΤΙΕΙ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΠΕΤΡΑΝΗ
Η Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αυστραλίας παραμένει ορφανεμένη εφόσον έχασε τον ιδρυτή, ηγέτη, καθοδηγητή και ιδεολόγο της, τον μεγάλο και ιστορικής σημασίας Βορειοηπειρώτη Πέτρο Πετράνη. Ανέκαθεν οι μεγάλοι Ηπειρώτες ευεργέτες προσέφεραν τα μέγιστα στο Γένος και ο αείμνηστος Πέτρος Πετράνης δεν αποτελεί εξαίρεση. Μέσω των δημοσιογραφικών, λογοτεχνικών, τυπογραφικών, εθνικών και άλλων του δραστηριοτήτων, σε μία εποχή όπου οι περισσότεροι έλληνες έδιναν αγώνα για να εγκατασταθούν και να προσαρμοστούν με τα Αυστραλιανά δεδομένα, ο Πέτρος Πετράνης αγωνίστηκε ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι θεσμοί οι οποίοι θα εξασφάλιζαν την διαιώνιση του ελληνισμού στη χώρα αυτή.
Οι Ηπειρώτες μετανάστες οι οποίοι επωφελήθηκαν από την καλοσύνη και το πατριωτικό ενδιαφέρον του Πέτρου Πετράνη είναι αμέτρητοι. Υπήρξε δάσκαλος, σύμβουλος και παράδειγμα προς μίμηση για πολλαπλές οικογένειες. Η ιδιαίτερη αντίληψη του της κοινωνικής αλληλεγγύης θα τον έχει να τρέχει σε υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες ώστε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των συμπαροίκων του. Δυο γενιές Ηπειρωτόπουλων θα γαλουχηθούν από τις υπέρτατες ανθρωπιστικές αξίες του Πέτρου Πετράνη - την αγάπη για την πατρίδα και τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο.
Το δέος του για την πατρίδα του, την λησμονημένη και μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο θα είναι εκείνη που θα τον ωθήσει σε διαρκή αγώνα και επαγρύπνηση. Θα κατηγορηθεί και θα χλευαστεί από πολλούς οι οποίοι αδυνατούσαν να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα από την τυφλή πίστη σε πολιτικές ιδεολογίες. Πολλοί θα είναι εκείνοι, συμπάροικοι και ελλαδίτες πολιτικοί, οι οποίοι θα αμφισβητήσουν τις καταγγελίες του για την πραγματική κατάσταση των Βορειοηπειρωτών υπό του καθεστώτος του παρανοϊκού Εμβέρ Χότζα. Όμως, η κατάρρευση του ανατολικού μπλόκ και οι μαζική διαρροή των Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα θα επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες του Πέτρου Πετράνη για την πατρίδα του. Ακόμη, δεν θα διστάσει να θέσει το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στην Αυστραλιανή Βουλή.
Ο αγώνας του αδάμαστου Πέτρου Πετράνη για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στην Αυστραλία διεξήχθηκε σε τρεις τομείς: 1) Στην απαγκίστρωση του από κάθε πολιτική σκοπιμότητα ή ιδεολογία, 2) Στην οριοθέτησή του ως ζήτημα κυρίως ανθρωπιστικό, το οποίο είχε να κάνει με τις συνθήκες διαβίωσης και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, 3) Στην διαφύλαξη της μνήμης και ιδιαίτερης πολιτιστικής ταυτότητας της Βορείου Ηπείρου σε μία εποχή όπου το κατεστημένο αρνιούνταν ακόμη και την ύπαρξη της.
Στον τομέα της κοινωνικής οργάνωσης, ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε εμπνευστής και κύριος συντελεστής της ίδρυσης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και διατέλεσε για χρόνια πρόεδρος της. Το όραμα του για την συνένωση όλων των Ηπειρωτών απανταχού της γης θα εκπληρωθεί με την δημιουργία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών του Εξωτερικού. Ο ίδιος θα καινοτομήσει με την αντίληψη του ότι οι εθνοτοπικοί φορείς της Αυστραλίας θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση όχι μόνο στη μουσική και στο φαγοπότι αλλά στην μελέτη, διάσωση και διάδοση της ιδιαίτερης ιστορίας και παράδοσης της πατρίδας των. Επίσης σε μία εποχή όπου οι δραστηριότητες της πλειοψηφίας των εθνοτοπικών οργανώσεων απευθύνονταν μόνο στα κοινής καταγωγής μέλη τους, ο Πέτρος Πετράνης πρωτοστάτησε στην στήριξη και διοργάνωση από κοινού εκδηλώσεων με πληθώρα ελληνικών φορέων. Οι αντιλήψεις του θα δικαιωθούν με την ύπαρξη σήμερα στην παροικία μας, σημαντικού πυρήνα αυστραλογεννημένων νέων οι οποίοι ενδιαφέρονται τόσο για το εξελισσόμενο ζήτημα της Βορείου Ηπείρου στις μοντέρνες πτυχές της, όσο και για την διαιώνιση του Ηπειρωτικού στοιχείου στην Αυστραλία.
Με την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας, ο Πέτρος Πετράνης θα δημιουργήσει τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, διαμέσου παμπαροικιακών εράνων για την ενίσχυση των Βορειοηπειρωτών που παραμένουν στις πατρογονικές τους εστίες. Ο παμπαροικιακός του αγώνας για να ενισχυθεί η προσπάθεια αποφυλάκισης των πέντε στελεχών της Ομόνοιας υπήρξε σημαντικότατη. Στη συνέχεια, θα αποτελέσει κύριος εμπνευστής της ίδρυσης της πολυτεχνικής σχολής στο Αργυρόκαστρο Ι.Ε.Κ «Πνοή Αγάπης.» Επίσης, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού, θα δρομολογήσει την κατασκευή διάφορων έργων υποδομής στην Βόρειο Ήπειρο. Δυστυχώς, ο Πέτρος Πετράνης δεν θα επιστρέψει ποτέ στην πατρίδα του, την Κοσσοβίτσα. Αλλά η αγάπη του γι'αυτήν θα δυναμώσει όλο και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου. Άλλωστε την «μοίρα» του αυτή θα την προφητέψει στο ποίημα του «Επίλογος,» το 1979: «Ασάλευτη η πεθυμιά στα στήθια του κρυμμένη,/ δεν γονατίζει η ψυχή, ακόμα περιμένει./Κι η απαντοχή του γυρισμού, μαζί του πάει στο μνήμα.»
Το έργο του Πέτρου Πετράνη θα αντέξει το χρόνο. Δεν δημιούργησε απλώς ιστορία αλλά και την κατέγραψε. Η έρευνα του: «Οι Ηπειρώτες στην Αυστραλία,» η οποία δημοσιεύθηκε το 2004, διασώζει τους αγώνες μιας σχεδόν λησμονημένης προπολεμικής γενιάς, η μνήμη της οποίας έμελλε να χαθεί τελείως. Αποτελεί πρόκληση και παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές, να συνεχίσουν το έργο του. Όπως ο ίδιος θα αναρωτηθεί στον πρόλογο του βιβλίου του: «Πώς θα τραφούν οι νέες γενιές, χωρίς το ζεστό αλεύρι που έθρεψε τις περασμένες;»
Αν γνωρίζουμε τι εστί Βόρειος Ήπειρος σήμερα, αν γνωρίζουμε εδώ στην Αυστραλία τι θα πει κοινωνική συνείδηση, αν γνωρίζουμε τι θα πει ανιδιοτέλεια στον παροικιακό χώρο το οφείλουμε κυρίως στον Πέτρο Πετράνη. Και αποτελεί στίγμα της αμείλικτης ροής του χρόνου ότι η νέα γενιά των Βορειοηπειρωτών και των Ηπειρωτών γενικότερα ίσως δεν θα γνωρίσει ποτέ το γεγονός ότι αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη την ζωή του για αυτούς. Και ενώ το είχε προβλέψει και αυτό στο ποίημά του «Αιωρούμενοι,» το 1980, δεν πτοήθηκε ποτέ: «Ξένος, σε ξένους βρίσκεται/ κι ο τόπος που γεννήθηκε/ δεν είν'άλλο δικός του, μάταια που πλανήθηκε.»
Γενάρχη των εν Αυστραλία Ηπειρωτών, ήρωα μας, η πατρίδα η δική σου βρίσκεται στις καρδιές όλων εκείνων που πιστεύουν στα αγνά ιδανικά, όλων εκείνων που ξέρουν πόσο πονάει η αγάπη και η θυσία. Σου αποφέρουμε τον ύστατο χαιρετισμό μόνο τυπικώς, εφόσον θα παραμείνεις πάντα κοντά μας.. Στην κυρία Λουκία Πετράνη και στα παιδιά της εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ, διότι συνέδεσαν την ζωή τους μαζί μας.
Η Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αυστραλίας παραμένει ορφανεμένη εφόσον έχασε τον ιδρυτή, ηγέτη, καθοδηγητή και ιδεολόγο της, τον μεγάλο και ιστορικής σημασίας Βορειοηπειρώτη Πέτρο Πετράνη. Ανέκαθεν οι μεγάλοι Ηπειρώτες ευεργέτες προσέφεραν τα μέγιστα στο Γένος και ο αείμνηστος Πέτρος Πετράνης δεν αποτελεί εξαίρεση. Μέσω των δημοσιογραφικών, λογοτεχνικών, τυπογραφικών, εθνικών και άλλων του δραστηριοτήτων, σε μία εποχή όπου οι περισσότεροι έλληνες έδιναν αγώνα για να εγκατασταθούν και να προσαρμοστούν με τα Αυστραλιανά δεδομένα, ο Πέτρος Πετράνης αγωνίστηκε ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι θεσμοί οι οποίοι θα εξασφάλιζαν την διαιώνιση του ελληνισμού στη χώρα αυτή.
Οι Ηπειρώτες μετανάστες οι οποίοι επωφελήθηκαν από την καλοσύνη και το πατριωτικό ενδιαφέρον του Πέτρου Πετράνη είναι αμέτρητοι. Υπήρξε δάσκαλος, σύμβουλος και παράδειγμα προς μίμηση για πολλαπλές οικογένειες. Η ιδιαίτερη αντίληψη του της κοινωνικής αλληλεγγύης θα τον έχει να τρέχει σε υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες ώστε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των συμπαροίκων του. Δυο γενιές Ηπειρωτόπουλων θα γαλουχηθούν από τις υπέρτατες ανθρωπιστικές αξίες του Πέτρου Πετράνη - την αγάπη για την πατρίδα και τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο.
Το δέος του για την πατρίδα του, την λησμονημένη και μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο θα είναι εκείνη που θα τον ωθήσει σε διαρκή αγώνα και επαγρύπνηση. Θα κατηγορηθεί και θα χλευαστεί από πολλούς οι οποίοι αδυνατούσαν να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα από την τυφλή πίστη σε πολιτικές ιδεολογίες. Πολλοί θα είναι εκείνοι, συμπάροικοι και ελλαδίτες πολιτικοί, οι οποίοι θα αμφισβητήσουν τις καταγγελίες του για την πραγματική κατάσταση των Βορειοηπειρωτών υπό του καθεστώτος του παρανοϊκού Εμβέρ Χότζα. Όμως, η κατάρρευση του ανατολικού μπλόκ και οι μαζική διαρροή των Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα θα επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες του Πέτρου Πετράνη για την πατρίδα του. Ακόμη, δεν θα διστάσει να θέσει το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στην Αυστραλιανή Βουλή.
Ο αγώνας του αδάμαστου Πέτρου Πετράνη για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στην Αυστραλία διεξήχθηκε σε τρεις τομείς: 1) Στην απαγκίστρωση του από κάθε πολιτική σκοπιμότητα ή ιδεολογία, 2) Στην οριοθέτησή του ως ζήτημα κυρίως ανθρωπιστικό, το οποίο είχε να κάνει με τις συνθήκες διαβίωσης και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, 3) Στην διαφύλαξη της μνήμης και ιδιαίτερης πολιτιστικής ταυτότητας της Βορείου Ηπείρου σε μία εποχή όπου το κατεστημένο αρνιούνταν ακόμη και την ύπαρξη της.
Στον τομέα της κοινωνικής οργάνωσης, ο Πέτρος Πετράνης υπήρξε εμπνευστής και κύριος συντελεστής της ίδρυσης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και διατέλεσε για χρόνια πρόεδρος της. Το όραμα του για την συνένωση όλων των Ηπειρωτών απανταχού της γης θα εκπληρωθεί με την δημιουργία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών του Εξωτερικού. Ο ίδιος θα καινοτομήσει με την αντίληψη του ότι οι εθνοτοπικοί φορείς της Αυστραλίας θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση όχι μόνο στη μουσική και στο φαγοπότι αλλά στην μελέτη, διάσωση και διάδοση της ιδιαίτερης ιστορίας και παράδοσης της πατρίδας των. Επίσης σε μία εποχή όπου οι δραστηριότητες της πλειοψηφίας των εθνοτοπικών οργανώσεων απευθύνονταν μόνο στα κοινής καταγωγής μέλη τους, ο Πέτρος Πετράνης πρωτοστάτησε στην στήριξη και διοργάνωση από κοινού εκδηλώσεων με πληθώρα ελληνικών φορέων. Οι αντιλήψεις του θα δικαιωθούν με την ύπαρξη σήμερα στην παροικία μας, σημαντικού πυρήνα αυστραλογεννημένων νέων οι οποίοι ενδιαφέρονται τόσο για το εξελισσόμενο ζήτημα της Βορείου Ηπείρου στις μοντέρνες πτυχές της, όσο και για την διαιώνιση του Ηπειρωτικού στοιχείου στην Αυστραλία.
Με την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας, ο Πέτρος Πετράνης θα δημιουργήσει τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, διαμέσου παμπαροικιακών εράνων για την ενίσχυση των Βορειοηπειρωτών που παραμένουν στις πατρογονικές τους εστίες. Ο παμπαροικιακός του αγώνας για να ενισχυθεί η προσπάθεια αποφυλάκισης των πέντε στελεχών της Ομόνοιας υπήρξε σημαντικότατη. Στη συνέχεια, θα αποτελέσει κύριος εμπνευστής της ίδρυσης της πολυτεχνικής σχολής στο Αργυρόκαστρο Ι.Ε.Κ «Πνοή Αγάπης.» Επίσης, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού, θα δρομολογήσει την κατασκευή διάφορων έργων υποδομής στην Βόρειο Ήπειρο. Δυστυχώς, ο Πέτρος Πετράνης δεν θα επιστρέψει ποτέ στην πατρίδα του, την Κοσσοβίτσα. Αλλά η αγάπη του γι'αυτήν θα δυναμώσει όλο και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου. Άλλωστε την «μοίρα» του αυτή θα την προφητέψει στο ποίημα του «Επίλογος,» το 1979: «Ασάλευτη η πεθυμιά στα στήθια του κρυμμένη,/ δεν γονατίζει η ψυχή, ακόμα περιμένει./Κι η απαντοχή του γυρισμού, μαζί του πάει στο μνήμα.»
Το έργο του Πέτρου Πετράνη θα αντέξει το χρόνο. Δεν δημιούργησε απλώς ιστορία αλλά και την κατέγραψε. Η έρευνα του: «Οι Ηπειρώτες στην Αυστραλία,» η οποία δημοσιεύθηκε το 2004, διασώζει τους αγώνες μιας σχεδόν λησμονημένης προπολεμικής γενιάς, η μνήμη της οποίας έμελλε να χαθεί τελείως. Αποτελεί πρόκληση και παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές, να συνεχίσουν το έργο του. Όπως ο ίδιος θα αναρωτηθεί στον πρόλογο του βιβλίου του: «Πώς θα τραφούν οι νέες γενιές, χωρίς το ζεστό αλεύρι που έθρεψε τις περασμένες;»
Αν γνωρίζουμε τι εστί Βόρειος Ήπειρος σήμερα, αν γνωρίζουμε εδώ στην Αυστραλία τι θα πει κοινωνική συνείδηση, αν γνωρίζουμε τι θα πει ανιδιοτέλεια στον παροικιακό χώρο το οφείλουμε κυρίως στον Πέτρο Πετράνη. Και αποτελεί στίγμα της αμείλικτης ροής του χρόνου ότι η νέα γενιά των Βορειοηπειρωτών και των Ηπειρωτών γενικότερα ίσως δεν θα γνωρίσει ποτέ το γεγονός ότι αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη την ζωή του για αυτούς. Και ενώ το είχε προβλέψει και αυτό στο ποίημά του «Αιωρούμενοι,» το 1980, δεν πτοήθηκε ποτέ: «Ξένος, σε ξένους βρίσκεται/ κι ο τόπος που γεννήθηκε/ δεν είν'άλλο δικός του, μάταια που πλανήθηκε.»
Γενάρχη των εν Αυστραλία Ηπειρωτών, ήρωα μας, η πατρίδα η δική σου βρίσκεται στις καρδιές όλων εκείνων που πιστεύουν στα αγνά ιδανικά, όλων εκείνων που ξέρουν πόσο πονάει η αγάπη και η θυσία. Σου αποφέρουμε τον ύστατο χαιρετισμό μόνο τυπικώς, εφόσον θα παραμείνεις πάντα κοντά μας.. Στην κυρία Λουκία Πετράνη και στα παιδιά της εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ, διότι συνέδεσαν την ζωή τους μαζί μας.